خسرو سینایی، یادش بخیر، فیلم‌ساز متفکری بود. در مستند «قطره، قطره، آبشار» سراغ روستایی مهجور در شوشتر رفته. روستایی که مردمش با قطره قطره آبی که از لای سنگ‌های کوه می‌چکد، زندگی می‌کنند. اما کودک نه ساله قهرمان سینایی، این حقارت را برنمی‌تابد. شیطنت خود را دارد. برای پرنده‌ها لانه می‌سازد، مارمولک شکار می‌کند و از این‌ها بالاتر، هرروز ده کیلومتر فاصله روستا تا شوشتر را طی می‌کند و به مدرسه می‌رود. تکواندو هم کار می‌کند. دوست دارد قهرمان شود و مدال بیاورد. «وای! چه می‌شود اگر با مدال بر سینه به روستا بیاید!» و از آن بالاتر: «چه شود وقتی از قهرمان می‌پرسند اصل و نسبش چیست، بگوید بچه روستای «توک توکاب» است!!»
در کنار این فیلم، مستندی هم از مهوش شیخ‌الاسلامی خواهیم دید به نام «سپیدجامگان». در روستای ورزنه، دختر نوجوانی که نمی‌خواهد تن به ازدواج زودهنگام بدهد، به کمک برادرش برای ادامه تحصیل دست به مبارزه‌ای خاموش می‌زند.
این دو مستند، از مجموعه «کودکان سرزمین ایران» هستند که تهیه‌کننده‌اش زنده‌یاد محمدرضا سرهنگی است.